Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Mayıs, 2020 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Ölünce Gülümser İnsan

Yıllardır otururduk karşılıklı, bir o konuşmazdı bir ben. Çok önemli değildi ilk başlarda hangi duygularla dolu olduğunu anlayamadığım sessizliğimiz. Herkesle konuşabilirdim, onla konuşamadığımdan oldu tüm bunlar ama onu hiç suçlamadım. Konuşmanın, derdini anlatmanın hatta ve hatta derdini yazmanın ne demek olduğunu bilmiyormuşum. Onla her şey sadece ve sadece gündelik işlerden, nasılsından ibaretmiş. Geçmişi olduğunu çok sonradan öğrendim. Geleceği hakkında da şüphelere sahiptim hep. Şimdilerde düşünür oluyorum acaba gizli gizli birileriyle mi dertleşiyordu ya da bir yerlere mi yazıyordu ya da sadece öylece boşluğa mı bağırıyordu hatta ve hatta sadece boşluğa mı bakıyordu da bu insanlığın paylaşmak dediği dertlerin, sıkıntıların, hafifletme çabasını sağlamış oluyordu. Ne oldu da bu hale geldi hala anlamlandıramıyorum. Nedeni hala soramadım babama. Babamla hiç sarılmadık, babamla hep tokalaştık. Tokalaşmak ne büyük bir heyecandı, başka insanlarla tanıştığımda zevkle onların e

Tamamlanmamış Dizeler

Duygular gerçekten yoksa Boşa gitmiş hayatlar Bir kere dönüp ardına baksa Gerçek olduğunu anlar Koca yalnızlığını insanlık O kadar eskiyim ki; Öldüm, öldüm, dirildim Buldum buluşturdum Geleceğim geçmişimde Insanla insanda Insanlar geçip gittiler durmadan Durup, izlemeden halici Bekleyip, yemeden kefali Bir aşıkları sevdim Bir de balıkçıları Aşıklar ele ele, merakla Balıkçılar dip dibe, umutla Yaşadık saatleri hayatla O kadar eskiyim ki; Dostlarım yıkık dökük Yeni dostlar hep ruhsuz, hep sönük Mızrap değer tele Dokunur nağmeler her yere Taşa, ağaca, masaya, kalbe Bir yudum, bir yudum daha Peşi sıra gelir Bir daha bir daha Yaşamak,koşmak, sevişmek, düşünmek Yalnızken düşünür insan Olmayacak her şeyi, Ardından olur, ani ve hiddetli Tıpkı mızrabın kanuna aşkı gibi İNSANIM BEN İNSAN Yeter ulan yeter Insanım ben insan Sevmek kanımda var Sevilmek olduğu kadar Umut etmek kanımda var Sahi